купля́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. купля́нне
Р. купля́ння
Д. купля́нню
В. купля́нне
Т. купля́ннем
М. купля́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

купля́нне ср.

1. (действие) поку́пка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

купля́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. купляць — купіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

купі́ць, куплю́, ку́піш, ку́піць; ку́плены; зак.

1. каго-што. Набыць за грошы ці за іншыя каштоўнасці.

К. кнігу.

На базары розуму не купіш (прыказка).

2. каго (што). Схіліць на свой бок подкупам, абяцаннямі і пад.; падкупіць.

Справядлівага чалавека не к.

|| незак. купля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. ку́пля, -і, ж. (да 1 знач.) і купля́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

поку́пка ж.

1. (действие) ку́пля, -лі ж., купля́нне, -ння ср.;

2. (вещь) паку́пка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приобрете́ние ср.

1. (действие) набыццё, -цця́ ср.; неоконч. набыва́нне, -ння ср.; прыдба́нне, -ння ср.; ку́пля, -лі ж.; неоконч. купля́нне, -ння ср.;

2. (то, что приобретено) набы́так, -тку м.; (достижение) здабы́так, -тку м.; (покупка) паку́пка, -кі ж.; (находка) знахо́дка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)