куна́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. куна́цкі куна́цкая куна́цкае куна́цкія
Р. куна́цкага куна́цкай
куна́цкае		 куна́цкага куна́цкіх
Д. куна́цкаму куна́цкай куна́цкаму куна́цкім
В. куна́цкі (неадуш.)
куна́цкага (адуш.)		 куна́цкую куна́цкае куна́цкія (неадуш.)
куна́цкіх (адуш.)
Т. куна́цкім куна́цкай
куна́цкаю		 куна́цкім куна́цкімі
М. куна́цкім куна́цкай куна́цкім куна́цкіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

куна́цкі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да кунака. Кунацкая гасціннасць.

2. у знач. наз. куна́цкая, ‑ай, ж. Асобны пакой для кунакоў, гасцей у доме каўказскага горда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куна́цкий куна́цкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)