ку́мжа
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ку́мжа |
ку́мжы |
| Р. |
ку́мжы |
ку́мжаў |
| Д. |
ку́мжы |
ку́мжам |
| В. |
ку́мжу |
ку́мжаў |
| Т. |
ку́мжай
ку́мжаю |
ку́мжамі |
| М. |
ку́мжы |
ку́мжах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ку́мжа зоол. ку́мжа, -жа ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ку́мжа, ‑ы, ж.
Прамысловая рыба сямейства ласасёвых. Пранікненне ў басейн Нёмана кумжы паклала пачатак утварэнню тут яе прэснаводнай формы — фарэлі. «Весці».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)