кумачо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кумачо́вы кумачо́вая кумачо́вае кумачо́выя
Р. кумачо́вага кумачо́вай
кумачо́вае		 кумачо́вага кумачо́вых
Д. кумачо́ваму кумачо́вай кумачо́ваму кумачо́вым
В. кумачо́вы (неадуш.)
кумачо́вага (адуш.)		 кумачо́вую кумачо́вае кумачо́выя (неадуш.)
кумачо́вых (адуш.)
Т. кумачо́вым кумачо́вай
кумачо́ваю		 кумачо́вым кумачо́вымі
М. кумачо́вым кумачо́вай кумачо́вым кумачо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кумачо́вы кумачо́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кумачо́вы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены, пашыты з кумачу. Кумачовае палотнішча. Кумачовая кашуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кума́ч, -у́, м.

Баваўняная тканіна ярка-чырвонага колеру.

|| прым. кумачо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кумачо́вый кумачо́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)