ку́мачка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ку́мачка |
ку́мачкі |
| Р. |
ку́мачкі |
ку́мачак |
| Д. |
ку́мачцы |
ку́мачкам |
| В. |
ку́мачку |
ку́мачак |
| Т. |
ку́мачкай
ку́мачкаю |
ку́мачкамі |
| М. |
ку́мачцы |
ку́мачках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ку́мачка ж., разг., ласк. ку́мушка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ку́мушка ку́мка, -кі ж., ку́мачка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)