куліна́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. куліна́рскі куліна́рская куліна́рскае куліна́рскія
Р. куліна́рскага куліна́рскай
куліна́рскае
куліна́рскага куліна́рскіх
Д. куліна́рскаму куліна́рскай куліна́рскаму куліна́рскім
В. куліна́рскі (неадуш.)
куліна́рскага (адуш.)
куліна́рскую куліна́рскае куліна́рскія (неадуш.)
куліна́рскіх (адуш.)
Т. куліна́рскім куліна́рскай
куліна́рскаю
куліна́рскім куліна́рскімі
М. куліна́рскім куліна́рскай куліна́рскім куліна́рскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

куліна́рскі кулина́рский;

~кая — рабо́та кулина́рская рабо́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

куліна́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кулінара. Кулінарская работа. Кулінарскія навыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куліна́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Спецыяліст па кулінарыі (у 1 знач.); вопытны, умелы повар.

2. Чалавек, які добра і смачна гатуе розныя стравы.

Добры к.

|| ж. куліна́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. куліна́рскі, -ая, -ае.

Кулінарская работа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)