куліна́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. куліна́р куліна́ры
Р. куліна́ра куліна́раў
Д. куліна́ру куліна́рам
В. куліна́ра куліна́раў
Т. куліна́рам куліна́рамі
М. куліна́ру куліна́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

куліна́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Спецыяліст па кулінарыі (у 1 знач.); вопытны, умелы повар.

2. Чалавек, які добра і смачна гатуе розныя стравы.

Добры к.

|| ж. куліна́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. куліна́рскі, -ая, -ае.

Кулінарская работа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

куліна́р м. кулина́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

куліна́р, ‑а, м.

Вопытны, умелы повар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кулина́р куліна́р, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

куліна́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Жан. да кулінар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куліна́рыць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. куліна́ру куліна́рым
2-я ас. куліна́рыш куліна́рыце
3-я ас. куліна́рыць куліна́раць
Прошлы час
м. куліна́рыў куліна́рылі
ж. куліна́рыла
н. куліна́рыла
Загадны лад
2-я ас. куліна́р куліна́рце
Дзеепрыслоўе
цяп. час куліна́рачы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кухар, повар, кулінар / у вайсковай часці ці ў рабочай арцелі: кашавар

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)