кулуа́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кулуа́рны кулуа́рная кулуа́рнае кулуа́рныя
Р. кулуа́рнага кулуа́рнай
кулуа́рнае
кулуа́рнага кулуа́рных
Д. кулуа́рнаму кулуа́рнай кулуа́рнаму кулуа́рным
В. кулуа́рны (неадуш.)
кулуа́рнага (адуш.)
кулуа́рную кулуа́рнае кулуа́рныя (неадуш.)
кулуа́рных (адуш.)
Т. кулуа́рным кулуа́рнай
кулуа́рнаю
кулуа́рным кулуа́рнымі
М. кулуа́рным кулуа́рнай кулуа́рным кулуа́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кулуа́рны кулуа́рный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кулуа́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кулуараў; неафіцыйны. Кулуарныя сустрэчы. Кулуарныя размовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кулуа́ры, -аў.

1. Памяшканні па-за залай пасяджэння (у парламенце, тэатры і пад.), якія служаць для адпачынку, неафіцыйных сустрэч.

2. перан. Аб неафіцыйных размовах у дасведчаных палітычных, грамадскіх колах (кніжн.).

Вядома з кулуараў.

|| прым. кулуа́рны, -ая, -ае.

Кулуарныя размовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кулуа́рный кулуа́рны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)