ку́колка

1. уменьш.-ласк. ля́лечка, -кі ж.;

2. зоол. ку́калка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ку́калка ж., зоол. ку́колка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ля́лечка ж., уменьш.-ласк. ку́колка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ку́калка ’стадыя ў развіцці насякомага’ (ТСБМ). Рус. куколка — калька з ням. Puppe ’лялька’ (Шанскі, 2, 8, 435). Бел. кукалка запазычанне з рускай мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ля́лька ж., прям., перен. ку́кла;

◊ як л. — (одет и т.п.) как игру́шка (ку́колка);

чо́ртава л. — бран. чёртова ку́кла;

гуля́ць у ~кі — игра́ть в ку́клы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)