кукля́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кукля́нка |
кукля́нкі |
| Р. |
кукля́нкі |
кукля́нак |
| Д. |
кукля́нцы |
кукля́нкам |
| В. |
кукля́нку |
кукля́нак |
| Т. |
кукля́нкай
кукля́нкаю |
кукля́нкамі |
| М. |
кукля́нцы |
кукля́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кукля́нка ж., зоол., прост. (водяная) ули́тка, ули́та
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ули́та ж., прост. и ули́тка ж.
1. зоол. смоўж, род. смаўжа́ м.; (слизень — ещё) сліма́к, -ка́ м.; (водяная) кукля́нка, -кі ж.;
2. анат. улі́тка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)