кудла́чыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. кудла́чыцца кудла́чацца
Прошлы час
м. кудла́чыўся кудла́чыліся
ж. кудла́чылася
н. кудла́чылася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кудла́чыцца несов., см. кудла́ціцца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кудла́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; незак.

Разм. Тое, што і кудлаціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калду́ніцца, ‑ніцца; незак.

Разм. Блытацца, кудлачыцца (пра валасы, шэрсць і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)