Куве́за, кувезо ’жалеза’ (Рам.). Выглядае як кантамінацыя куць (гл. каваць) і жалеза (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

куве́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. куве́з куве́зы
Р. куве́за куве́заў
Д. куве́зу куве́зам
В. куве́з куве́зы
Т. куве́зам куве́замі
М. куве́зе куве́зах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)