кубі́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кубі́нскі кубі́нская кубі́нскае кубі́нскія
Р. кубі́нскага кубі́нскай
кубі́нскае		 кубі́нскага кубі́нскіх
Д. кубі́нскаму кубі́нскай кубі́нскаму кубі́нскім
В. кубі́нскі (неадуш.)
кубі́нскага (адуш.)		 кубі́нскую кубі́нскае кубі́нскія (неадуш.)
кубі́нскіх (адуш.)
Т. кубі́нскім кубі́нскай
кубі́нскаю		 кубі́нскім кубі́нскімі
М. кубі́нскім кубі́нскай кубі́нскім кубі́нскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кубі́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Кубы, кубінцаў, належыць ім. Кубінскія звычай. Кубінскі тытунь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кубі́нцы, -аў, адз. кубінец, -нца, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Кубы.

|| ж. кубі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. кубі́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

белару́ска-кубі́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. белару́ска-кубі́нскі белару́ска-кубі́нская белару́ска-кубі́нскае белару́ска-кубі́нскія
Р. белару́ска-кубі́нскага белару́ска-кубі́нскай
белару́ска-кубі́нскае		 белару́ска-кубі́нскага белару́ска-кубі́нскіх
Д. белару́ска-кубі́нскаму белару́ска-кубі́нскай белару́ска-кубі́нскаму белару́ска-кубі́нскім
В. белару́ска-кубі́нскі (неадуш.)
белару́ска-кубі́нскага (адуш.)		 белару́ска-кубі́нскую белару́ска-кубі́нскае белару́ска-кубі́нскія (неадуш.)
белару́ска-кубі́нскіх (адуш.)
Т. белару́ска-кубі́нскім белару́ска-кубі́нскай
белару́ска-кубі́нскаю		 белару́ска-кубі́нскім белару́ска-кубі́нскімі
М. белару́ска-кубі́нскім белару́ска-кубі́нскай белару́ска-кубі́нскім белару́ска-кубі́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

куби́нский кубі́нскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хабанэ́ра, -ы, ж.

Кубінскі народны танец, а таксама музыка да гэтага танца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хабанэ́ра, ‑ы, ж.

1. Кубінскі народны танец, пашыраны ў Іспаніі і Лацінскай Амерыцы, а таксама музыка да гэтага танца. Танцаваць хабанэру.

2. Музычны твор у стылі гэтага танца. Хабанэра з оперы Бізэ «Кармэн». Хабанэра для фартэпіяна Шабрые.

[Ісп. habanera.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)