кубі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. кубі́зм
Р. кубі́зму
Д. кубі́зму
В. кубі́зм
Т. кубі́змам
М. кубі́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кубі́зм, -му м., иск. куби́зм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кубі́зм, ‑у, м.

Фармалістычны напрамак у буржуазным выяўленчым мастацтве пачатку 20 ст., які падмяняў прадметы рэальнага свету камбінацыямі геаметрычных фігур.

[Фр. cubisme.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куби́зм иск. кубі́зм, -му м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)