Куба́ркі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Куба́ркі
Р. Куба́рак
Куба́ркаў
Д. Куба́ркам
В. Куба́ркі
Т. Куба́ркамі
М. Куба́рках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Кубаркі́ ’зараснікі бабоўніку або капытніку’ (Яшк.). Назва расліны бабоўнік адпавядае форме яе плода (каробачка) (БелСЭ, 2, 38). Гл. кубар 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)