ксці́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
кшчу́ |
ксці́м |
| 2-я ас. |
ксці́ш |
ксціце́ |
| 3-я ас. |
ксці́ць |
ксця́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
ксці́ў |
ксці́лі |
| ж. |
ксці́ла |
| н. |
ксці́ла |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ксціць, кшчу, ксціш, ксціць; незак.
Разм. Хрысціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ксціць ’хрысціць’ (ТСБМ, Нас., Грыг., Яруш., Гарэц., Мал., Сл. паўн.-зах.). З польск. chrzcić ’тс’ (Кюнэ, Poln., 69).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Прэ́кста ’перахрышчаны з яўрэяў’ (Нас.). Дэрыват ад ксціць (гл.) з узнаўленнем этымалагічнага зычнага ў корані. Калька польск. przechrzta ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)