ксці́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
кшчу́ся |
ксці́мся |
| 2-я ас. |
ксці́шся |
ксціце́ся |
| 3-я ас. |
ксці́цца |
ксця́цца |
| Прошлы час |
| м. |
ксці́ўся |
ксці́ліся |
| ж. |
ксці́лася |
| н. |
ксці́лася |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ксці́цца, кшчуся, ксцішся, ксціцца; незак.
Разм. Хрысціцца. Час ад часу кухар шаптаў «Вочча наш», ксціўся-маліўся, абціраў пот і маўкліва, старанна смажыў, перчыў, паліваў... Гарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)