ксено́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ксено́н
Р. ксено́ну
Д. ксено́ну
В. ксено́н
Т. ксено́нам
М. ксено́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ксено́н, -у, м.

Хімічны элемент, інертны газ без колеру і паху, які прымяняецца ў электратэхніцы і медыцыне.

|| прым. ксено́навы, -ая, -ае.

Ксенонавая трубка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ксено́н, -ну м., хим. ксено́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ксено́н хим. ксено́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ксено́н, ‑у, м.

Хімічны элемент, адзін з інертных газаў, які прымяняецца ў электратэхніцы.

[Ад грэч. xenos — чужы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)