крюк

1. крук, род. крука́ м.;

2. (окольный путь) круг, род. кру́гу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падге́рац, -рца м. желе́зный крюк, притя́гивающий шкво́рень к тройне́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кру́жна нареч. в сочетании со вспомогательным гл. быць переводится конструкцией с сущ. крюк;

ісці́ па гэ́тай даро́зе бу́дзе к.е́сли мы пойдём по э́той доро́ге, придётся сде́лать крюк

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усчапі́ць сов.

1. нацепи́ть; пове́сить; наве́сить;

у. на крук — пове́сить на крюк;

2. разг. (надеть) напя́лить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крук, -ка́ м., в разн. знач. крюк;

сагну́ць у к. — скрю́чить;

~кам галавы́о́са) не даста́ць — не подступи́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гра́белькі, -лек ед. нет

1. (уменьш. к гра́блі) гра́бельки;

2. (приспособление на косе для косьбы злаков) крюк м.;

3. бот., см. бу́сельнік

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кручо́к, -чка́ м.

1. крюк, крючо́к;

2. разг. заце́пка ж., приди́рка ж.;

3. крючо́к, закорю́чка ж.;

піса́ць з ~чка́мі — писа́ть с крючка́ми (с закорю́чками);

4. (вина) четверти́нка;

канцыля́рскі к. — канцеля́рский крючо́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

круг (род. кру́га)

1. м., в разн. знач. круг;

вы́разаць к. з кардо́ну — вы́резать круг из карто́на;

выратава́льны к. — спаса́тельный круг;

к. развіцця́ — круг разви́тия;

2. (окольный путь) круг, крюк;

пайшо́ў не той даро́гай і зрабі́ў вялі́кі к. — пошёл не той доро́гой и сде́лал большо́й крюк;

квадрату́ра кру́га — квадрату́ра кру́га;

к. кровазваро́ту — круг кровообраще́ния;

паля́рны к. — поля́рный круг;

на к. — (в среднем) на круг;

зага́нны к. — поро́чный круг;

даць к. — дать крю́ку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гак I (род. га́ка) м.

1. крюк;

га́кам зачапі́ць за бервяно́ — крюко́м зацепи́ть за бревно́;

2. (на подкове) шип;

3. обл. (участок земли) клин;

з га́кам — с га́ком

гак II межд., в знач. сказ. ах

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)