крэ́пасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. крэ́пасць крэ́пасці
Р. крэ́пасці крэ́пасцей
крэ́пасцяў
Д. крэ́пасці крэ́пасцям
В. крэ́пасць крэ́пасці
Т. крэ́пасцю крэ́пасцямі
М. крэ́пасці крэ́пасцях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гарнізо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вайсковыя часці, размешчаныя ў якім-н. населеным пункце, крэпасці.

|| прым. гарнізо́нны, -ая, -ае.

Гарнізонная служба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бастыён, -а, мн. -ы, -аў, м.

Крапасное ўмацаванне пяцівугольнай формы.

Бастыёны Брэсцкай крэпасці.

|| прым. бастыённы, -ая, -ае.

Бастыённая сістэма.

Б. вал.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

штурм, -у, мн. -ы, -аў, м.

Прыступ, рашучая атака ўмацавання, крэпасці.

Ісці на ш. (таксама перан.).

|| прым. штурмавы́, -а́я, -о́е.

Ш. ўзвод.

Штурмавая авіяцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эсплана́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -на́д (спец.).

1. Шырокая вуліца з адеямі пасярэдзіне.

2. Пустое, незабудаванае месца паміж сценамі крэпасці (уст.).

3. Плошча перад вялікім будынкам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кро́нверк, ‑а, м.

Абаронная прыбудова ў старых крэпасцях. Кронверк. Петрапаўлаўскай крэпасці.

[Ням. Kronwerk.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́ступ, -у, м.

1. Праход, магчымасць пранікнення куды-н.

Няма доступу да крэпасці.

Д. свежага паветра ў памяшканне.

2. Дазвол на наведванне з якой-н. мэтай.

Д. наведвальнікаў у бальніцу.

Д. у архіў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пратара́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Урэзаўшыся, прабіць наскрозь. Пратараніць самалёт. Пратараніць сцены крэпасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узя́цце ср. взя́тие;

у. крэ́пасці — взя́тие кре́пости;

у. ўла́ды — взя́тие вла́сти

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гаўптва́хта, -ы, ДМ -хце, ж.

1. Памяшканне для трымання пад арыштам ваеннаслужачых.

Пасадзіць на гаўптвахту.

2. Галоўны каравул у крэпасці, горадзе, а таксама каравульнае памяшканне з пляцоўкай для вывядзення каравула (уст.).

|| прым. гаўптва́хтавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)