крэ́мній, -ю, м.

Хімічны элемент, які ўваходзіць у склад большасці горных парод.

|| прым. крэ́мніевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крэ́мній

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. крэ́мній
Р. крэ́мнію
Д. крэ́мнію
В. крэ́мній
Т. крэ́мніем
М. крэ́мніі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

крэ́мній, -нію м., хим. кре́мний

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крэ́мній, ‑ю, м.

Хімічны элемент, які ўваходзіць у састаў большасці горных народ.

[Ад грэч. krēmnos — скала.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кре́мний хим. крэ́мній, -нію м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сілі́цый, ‑ю, м.

Тое, што і крэмній.

[Ад лац. silex, silicis — крэмень.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крэ́мніевы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да крэмнію. // Які змяшчае ў сабе крэмній. Крэмніевая кіслага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)