крэ́кер

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. крэ́кер крэ́керы
Р. крэ́кера крэ́кераў
Д. крэ́керу крэ́керам
В. крэ́кер крэ́керы
Т. крэ́керам крэ́керамі
М. крэ́керы крэ́керах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

крэ́кер, -у, м.

Разнавіднасць сухога пячэння, якое гатуецца з пшанічнай мукі і тлушчу, на дражджах і доўга захоўвае свае харчовыя якасці.

|| прым. крэ́керны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крэ́кер ж., кул. кре́кер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крэ́кер, ‑у, м.

1. Сухое пячэнне з дражджавога заквашанага цеста.

2. звычайна мн. (крэ́керы, ‑аў). Канцэнтрат у форме высушаных скрылёчкаў бульбы.

[Англ. cracker.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кре́кер кул. крэ́кер, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)