крэ́йсер
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | крэ́йсер | крэ́йсеры | 
		
			| Р. | крэ́йсера | крэ́йсераў | 
		
			| Д. | крэ́йсеру | крэ́йсерам | 
		
			| В. | крэ́йсер | крэ́йсеры | 
		
			| Т. | крэ́йсерам | крэ́йсерамі | 
		
			| М. | крэ́йсеры | крэ́йсерах | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
крэ́йсер, -а, мн. -ы, -аў, м.
Вялікі быстраходны баявы карабель.
Ракетны к.
|| прым. крэ́йсерскі, -ая, -ае.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
крэ́йсер м., мор. кре́йсер
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
крэ́йсер, ‑а, м.
Быстраходны карабель з магутным артылерыйскім і ракетным узбраеннем, прызначаны для разведвальнай, дазорнай службы і актыўных баявых дзеянняў. Лёгкі крэйсер. Цяжкі крэйсер.
[Гал. kruiser.]
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
Крэ́йсер ’тып ваеннага карабля’ (ТСБМ). Праз рускую мову з гал. kruiser ’тс’ (Шанскі, 2, 8, 379).
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
браняно́сны, -ая, -ае.
Пакрыты бранёю (у 2 знач.).
Б. крэйсер.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
кре́йсер мор. крэ́йсер, -ра м.;
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
браняно́сны, ‑ая, ‑ае.
Пакрыты бранёю (у 2 знач.). Браняносны крэйсер.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
мане́ўраны, -ая, -ае.
1. Які вядзецца з прымяненнем манеўра (у 1 знач.), без доўгачасовых умацаванняў.
Манеўраная вайна.
2. Здольны хутка мяняць напрамак руху.
М. крэйсер.
|| наз. мане́ўранасць, -і, ж. (да 2 знач.).
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
дазо́р, -у, мн. -ы, -аў, м.
1. Абход для агляду.
Крэйсер накіраваўся ў д.
2. Невялікі атрад, які пасылаецца для аховы і разведкі.
Д. знаёміўся з мясцовасцю.
|| прым. дазо́рны, -ая, -ае.
Дазорнае судна.
Змяніць дазорнага (наз.).
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)