крэ́йка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. крэ́йка крэ́йкі
Р. крэ́йкі крэ́ек
Д. крэ́йцы крэ́йкам
В. крэ́йку крэ́йкі
Т. крэ́йкай
крэ́йкаю		 крэ́йкамі
М. крэ́йцы крэ́йках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

◎ Крэ́йка ’верх страхі, дзе сходзяцца скаты’ (Сцяшк., Мат. АС). Гл. крэйга.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)