крэ́з

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. крэ́з крэ́зы
Р. крэ́за крэ́заў
Д. крэ́зу крэ́зам
В. крэ́за крэ́заў
Т. крэ́зам крэ́замі
М. крэ́зе крэ́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

крэз м., книжн. крез

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крэз, ‑а, м.

Пра ўладальніка незлічоных багаццяў.

[Ад імя цара Лідыі (у Малой Азіі) Крэза, які меў незлічоныя багацці.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крез крэз, род. крэ́за м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)