крэве́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. крэве́тка крэве́ткі
Р. крэве́ткі крэве́так
Д. крэве́тцы крэве́ткам
В. крэве́тку крэве́так
Т. крэве́ткай
крэве́ткаю		 крэве́ткамі
М. крэве́тцы крэве́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

крэве́ткавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да крэветкі. // Выраблены з крэветак. Крэветкавыя кансервы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)