крышталі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
крышталі́чны |
крышталі́чная |
крышталі́чнае |
крышталі́чныя |
| Р. |
крышталі́чнага |
крышталі́чнай
крышталі́чнае |
крышталі́чнага |
крышталі́чных |
| Д. |
крышталі́чнаму |
крышталі́чнай |
крышталі́чнаму |
крышталі́чным |
| В. |
крышталі́чны (неадуш.)
крышталі́чнага (адуш.) |
крышталі́чную |
крышталі́чнае |
крышталі́чныя (неадуш.)
крышталі́чных (адуш.) |
| Т. |
крышталі́чным |
крышталі́чнай
крышталі́чнаю |
крышталі́чным |
крышталі́чнымі |
| М. |
крышталі́чным |
крышталі́чнай |
крышталі́чным |
крышталі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
крышталі́чны кристалли́ческий
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
крышталі́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да крышталя. Крышталічная будова. Крышталічны стан рэчыва. // Які складаецца з крышталёў. Крышталічная парода. Крышталічны сланец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
крышта́ль, -я́ і -ю́, м.
1. -я́, мн. -і́, -ёў. Цвёрдае цела, якое мае натуральную форму шматгранніка.
Крышталі кварцу.
2. -ю́. Від шкла.
Ваза з крышталю.
|| памянш. крышта́лік, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1 знач.)
|| прым. крышталі́чны, -ая, -ае (да 1 знач.) і крышта́льны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
магні́тна-крышталі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
магні́тна-крышталі́чны |
магні́тна-крышталі́чная |
магні́тна-крышталі́чнае |
магні́тна-крышталі́чныя |
| Р. |
магні́тна-крышталі́чнага |
магні́тна-крышталі́чнай
магні́тна-крышталі́чнае |
магні́тна-крышталі́чнага |
магні́тна-крышталі́чных |
| Д. |
магні́тна-крышталі́чнаму |
магні́тна-крышталі́чнай |
магні́тна-крышталі́чнаму |
магні́тна-крышталі́чным |
| В. |
магні́тна-крышталі́чны (неадуш.)
магні́тна-крышталі́чнага (адуш.) |
магні́тна-крышталі́чную |
магні́тна-крышталі́чнае |
магні́тна-крышталі́чныя (неадуш.)
магні́тна-крышталі́чных (адуш.) |
| Т. |
магні́тна-крышталі́чным |
магні́тна-крышталі́чнай
магні́тна-крышталі́чнаю |
магні́тна-крышталі́чным |
магні́тна-крышталі́чнымі |
| М. |
магні́тна-крышталі́чным |
магні́тна-крышталі́чнай |
магні́тна-крышталі́чным |
магні́тна-крышталі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
амо́рфна-крышталі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
амо́рфна-крышталі́чны |
амо́рфна-крышталі́чная |
амо́рфна-крышталі́чнае |
амо́рфна-крышталі́чныя |
| Р. |
амо́рфна-крышталі́чнага |
амо́рфна-крышталі́чнай
амо́рфна-крышталі́чнае |
амо́рфна-крышталі́чнага |
амо́рфна-крышталі́чных |
| Д. |
амо́рфна-крышталі́чнаму |
амо́рфна-крышталі́чнай |
амо́рфна-крышталі́чнаму |
амо́рфна-крышталі́чным |
| В. |
амо́рфна-крышталі́чны (неадуш.)
амо́рфна-крышталі́чнага (адуш.) |
амо́рфна-крышталі́чную |
амо́рфна-крышталі́чнае |
амо́рфна-крышталі́чныя (неадуш.)
амо́рфна-крышталі́чных (адуш.) |
| Т. |
амо́рфна-крышталі́чным |
амо́рфна-крышталі́чнай
амо́рфна-крышталі́чнаю |
амо́рфна-крышталі́чным |
амо́рфна-крышталі́чнымі |
| М. |
амо́рфна-крышталі́чным |
амо́рфна-крышталі́чнай |
амо́рфна-крышталі́чным |
амо́рфна-крышталі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кристалли́ческий крышталі́чны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кристалли́чный крышталі́чны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ёдафо́рм, -у, м.
Прэпарат ёду — крышталічны жоўты парашок, які выкарыстоўваецца ў медыцыне як антысептычны сродак.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кандэнса́цыя, -і, ж. (спец.).
1. Пераход рэчыва з газападобнага стану ў вадкі або крышталічны.
К. пары.
2. Накапленне ў вялікай колькасці.
К. энергіі.
|| прым. кандэнсацы́йны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)