крышталі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
крышталі́чны |
крышталі́чная |
крышталі́чнае |
крышталі́чныя |
| Р. |
крышталі́чнага |
крышталі́чнай
крышталі́чнае |
крышталі́чнага |
крышталі́чных |
| Д. |
крышталі́чнаму |
крышталі́чнай |
крышталі́чнаму |
крышталі́чным |
| В. |
крышталі́чны (неадуш.)
крышталі́чнага (адуш.) |
крышталі́чную |
крышталі́чнае |
крышталі́чныя (неадуш.)
крышталі́чных (адуш.) |
| Т. |
крышталі́чным |
крышталі́чнай
крышталі́чнаю |
крышталі́чным |
крышталі́чнымі |
| М. |
крышталі́чным |
крышталі́чнай |
крышталі́чным |
крышталі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
магні́тна-крышталі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
магні́тна-крышталі́чны |
магні́тна-крышталі́чная |
магні́тна-крышталі́чнае |
магні́тна-крышталі́чныя |
| Р. |
магні́тна-крышталі́чнага |
магні́тна-крышталі́чнай
магні́тна-крышталі́чнае |
магні́тна-крышталі́чнага |
магні́тна-крышталі́чных |
| Д. |
магні́тна-крышталі́чнаму |
магні́тна-крышталі́чнай |
магні́тна-крышталі́чнаму |
магні́тна-крышталі́чным |
| В. |
магні́тна-крышталі́чны (неадуш.)
магні́тна-крышталі́чнага (адуш.) |
магні́тна-крышталі́чную |
магні́тна-крышталі́чнае |
магні́тна-крышталі́чныя (неадуш.)
магні́тна-крышталі́чных (адуш.) |
| Т. |
магні́тна-крышталі́чным |
магні́тна-крышталі́чнай
магні́тна-крышталі́чнаю |
магні́тна-крышталі́чным |
магні́тна-крышталі́чнымі |
| М. |
магні́тна-крышталі́чным |
магні́тна-крышталі́чнай |
магні́тна-крышталі́чным |
магні́тна-крышталі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
амо́рфна-крышталі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
амо́рфна-крышталі́чны |
амо́рфна-крышталі́чная |
амо́рфна-крышталі́чнае |
амо́рфна-крышталі́чныя |
| Р. |
амо́рфна-крышталі́чнага |
амо́рфна-крышталі́чнай
амо́рфна-крышталі́чнае |
амо́рфна-крышталі́чнага |
амо́рфна-крышталі́чных |
| Д. |
амо́рфна-крышталі́чнаму |
амо́рфна-крышталі́чнай |
амо́рфна-крышталі́чнаму |
амо́рфна-крышталі́чным |
| В. |
амо́рфна-крышталі́чны (неадуш.)
амо́рфна-крышталі́чнага (адуш.) |
амо́рфна-крышталі́чную |
амо́рфна-крышталі́чнае |
амо́рфна-крышталі́чныя (неадуш.)
амо́рфна-крышталі́чных (адуш.) |
| Т. |
амо́рфна-крышталі́чным |
амо́рфна-крышталі́чнай
амо́рфна-крышталі́чнаю |
амо́рфна-крышталі́чным |
амо́рфна-крышталі́чнымі |
| М. |
амо́рфна-крышталі́чным |
амо́рфна-крышталі́чнай |
амо́рфна-крышталі́чным |
амо́рфна-крышталі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
марганцавакі́слы, -ая, -ае.
У выразе: марганцавакіслы калій — цёмна-фіялетавае крышталічнае рэчыва, якое распускаецца ў вадзе; марганцоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
траты́л, -у, м.
Цвёрдае крышталічнае рэчыва жоўтага колеру з вялікай выбуховай сілай.
|| прым. траты́лавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
менто́л, -у, м.
Празрыстае крышталічнае пахучае рэчыва, якое атрымліваюць з эфірнага алею мяты.
|| прым. менто́лавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
хларафо́с, -у, м.
Белае крышталічнае ядавітае рэчыва, якое выкарыстоўваецца ў барацьбе са шкоднымі насякомымі.
|| прым. хларафо́сны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мінера́л, -у, мн. -ы, -аў, м.
Прыроднае неарганічнае крышталічнае рэчыва, якое з’яўляецца састаўной часткай зямной кары.
|| прым. мінера́льны, -ая, -ае.
Мінеральныя воды.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нафталі́н, -у, м.
Белае крышталічнае рэчыва з рэзкім пахам, якое выкарыстоўваецца ў тэхніцы, а таксама для барацьбы з моллю.
|| прым. нафталі́навы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ка́мфара і камфо́ра, -ы, ж.
Крышталічнае, з моцным пахам рэчыва, ужыв. ў тэхніцы і медыцыне.
|| прым. камфо́рны, -ая, -ае і камфо́равы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)