крымча́не, ‑чан; адз. крымчанін, ‑а, м.; крымчанка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. крымчанкі, ‑нак; ж.

Жыхары Крыма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крымча́нін

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. крымча́нін крымча́не
Р. крымча́ніна крымча́н
Д. крымча́ніну крымча́нам
В. крымча́ніна крымча́н
Т. крымча́нінам крымча́намі
М. крымча́ніне крымча́нах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)