крымчакі́, ‑оў; адз. крымчак, ‑а, м.; крымчачка, ‑і, ДМ ‑чцы; мн. крымчачкі, ‑чак; ж.

Малалікая народнасць, якая пражывае галоўным чынам у гарадах Крымскай вобласці УССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крымча́чка,

гл. крымчакі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крымча́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. крымча́к крымчакі́
Р. крымчака́ крымчако́ў
Д. крымчаку́ крымчака́м
В. крымчака́ крымчако́ў
Т. крымчако́м крымчака́мі
М. крымчаку́ крымчака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)