кры́лца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кры́лца кры́лцы
Р. кры́лца кры́лцаў
Д. кры́лцу кры́лцам
В. кры́лца кры́лцы
Т. кры́лцам кры́лцамі
М. кры́лцы кры́лцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кры́льца и кры́лца ср., уменьш.-ласк. кры́лышко

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кры́льца і кры́лца, ‑а, н.

Памянш.-ласк. да крыло (у 1 знач.); невялікае крыло. Але вось матылёк разгарнуў крыльцы. Бяспалы. Качанятка з усіх сіл заплёскала па вадзе крылкамі. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пёрлышка ’плаўнік у рыб’ (астрав., Жыв. сл.) — у выніку кантамінацыі лексем крылца, крылка і пёрышка (гл. пёры, пяро).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кры́лышко уменьш.-ласк. кры́льца, -ца ср., кры́лца, -ца ср.;

◊

под кры́лышком пад кры́льцам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абві́снуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. абвіс, ‑ла; зак.

Павіснуўшы, апусціцца ўніз. Панура абвіслі да самай зямлі абледзянелыя галінкі хвоек. Шамякін. Правае крылца птушаняці, сапраўды, абвісла і не варушылася. Якімовіч. // Павіснуць ад знямогі. У Міколы на руцэ абвіс Яначка. Крапіва. // Выцягнуцца, стаць даўжэйшым (пра вопратку). Падкладка паліто абвісла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)