крыла́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Млекакормячая жывёліна атрада рукакрылых, роднасная кажану.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крыла́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. крыла́н крыла́ны
Р. крыла́на крыла́наў
Д. крыла́ну крыла́нам
В. крыла́на крыла́наў
Т. крыла́нам крыла́намі
М. крыла́не крыла́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

крыла́н м., зоол. крыла́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крыла́н зоол. крыла́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крыла́н, ‑а, м.

Млекакормячая жывёліна атрада рукакрылых, якая корміцца пладамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)