крыз, -у, м. (спец.).

Востры прыступ хваробы, які настаў раптоўна.

Гіпертанічны к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кры́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. кры́з
Р. кры́зу
Д. кры́зу
В. кры́з
Т. кры́зам
М. кры́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

крыз, -зу м., мед. криз

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крыз, ‑у, м.

Раптоўнае рэзкае абвастрэнне захворвання. Гіпертанічны крыз.

[Ад фр. crise — прыступ.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)