Крыжо́к ’капа’ (Яруш.). Да крыж] (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кры́жык ’аўсяны мэндлік з 15 снапоў каласамі да цэнтра’ (Жыв. сл., Касп.). Да крыж1 (гл.). Параўн. крыжок (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)