◎ Крыжакі́ ’кроквы’ (Сцяшк. Сл.). Гл. крыжак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

крыжа́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. крыжа́к крыжакі́
Р. крыжака́ крыжако́ў
Д. крыжаку́ крыжака́м
В. крыжака́ крыжако́ў
Т. крыжако́м крыжака́мі
М. крыжаку́ крыжака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)