крывабо́кі, -ая, -ае.

Са скрыўленым бокам або бакамі.

|| наз. крывабо́касць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крывабо́кі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. крывабо́кі крывабо́кая крывабо́кае крывабо́кія
Р. крывабо́кага крывабо́кай
крывабо́кае		 крывабо́кага крывабо́кіх
Д. крывабо́каму крывабо́кай крывабо́каму крывабо́кім
В. крывабо́кі (неадуш.)
крывабо́кага (адуш.)		 крывабо́кую крывабо́кае крывабо́кія (неадуш.)
крывабо́кіх (адуш.)
Т. крывабо́кім крывабо́кай
крывабо́каю		 крывабо́кім крывабо́кімі
М. крывабо́кім крывабо́кай крывабо́кім крывабо́кіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

крывабо́кі кривобо́кий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крывабо́кі, ‑ая, ‑ае.

Са скрыўленым бокам або бакамі. [Арцём] крывабокі, пашкоджана шыя, жыве бабылём у маленькай хацінцы. Навуменка. // Нахілены, пакошаны на адзін бок. Крывабокая, абточаная ўся шашалем шафа стаяла адцягненая ад сцяны. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кривобо́кий крывабо́кі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кособо́кий касабо́кі, крывабо́кі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крыва...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па знач. слову «крывы», напр.: крывабокі, крывалінейны, крываногі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крыва...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «крывы», напрыклад: крывабокі, крываногі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няўда́ліца, ‑ы, м. і ж.

Разм. Такі, якому нічога не ўдаецца; няўмелы, няўклюдны чалавек. Няўдаліца Сцяпан і тут не выкіраваў як трэба — утулкаю кола зачапіў за .. шула. Мележ. Яўсей толькі скоса пазіраў на сына і моўчкі сабе думаў: якая няўдаліца гэты яго меншы. Сабаленка. // Што‑н. дрэнна зробленае. [Воз] быў няўдаліца: крывабокі, завалены ўправа. Хадановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)