крушо́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. крушо́н
Р. крушо́ну
Д. крушо́ну
В. крушо́н
Т. крушо́нам
М. крушо́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

крушо́н, -у, м.

1. Сумесь белага вінаграднага віна з ромам або каньяком з дабаўленнем свежых фруктаў.

2. Прахаладжальны фрукговы напітак.

У такую спёку шкляначка крушону выратавала б душу ад пакуты.

|| прым. крушо́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крушо́н, -ну м. (напиток) крюшо́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крушо́н, ‑у, м.

Асвяжальны фруктовы напітак.

[Ад фр. cruchon — маленькі гарлач.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крюшо́н крушо́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)