кручко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кручко́вы кручко́вая кручко́вае кручко́выя
Р. кручко́вага кручко́вай
кручко́вае		 кручко́вага кручко́вых
Д. кручко́ваму кручко́вай кручко́ваму кручко́вым
В. кручко́вы (неадуш.)
кручко́вага (адуш.)		 кручко́вую кручко́вае кручко́выя (неадуш.)
кручко́вых (адуш.)
Т. кручко́вым кручко́вай
кручко́ваю		 кручко́вым кручко́вымі
М. кручко́вым кручко́вай кручко́вым кручко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кручко́вы крючково́й;

~выя рыбало́ўныя сна́сці — крючковы́е рыболо́вные сна́сти

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кручко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кручка (у 1, 2 знач.). Кручковыя рыбалоўныя снасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кручо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

1. Металічнае прыстасаванне з загібам на адным канцы для розных мэт.

Дзвярны к.

Рыбалоўны к.

2. Росчырк, завіток на пісьме.

Пісаць з кручкамі.

3. перан. Прыдзірка, зачэпка да каго-н. (разм.).

4. Тое, што і кручкатвор (неадабр.).

5. Мера гарэлкі, роўная 250 г (уст.).

|| прым. кручко́вы, -ая, -ае (да 1 знач.) і кручо́чны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)