крутасве́т, -а, М -све́це, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Пранырлівы, жулікаваты чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крутасве́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. крутасве́т крутасве́ты
Р. крутасве́та крутасве́таў
Д. крутасве́ту крутасве́там
В. крутасве́та крутасве́таў
Т. крутасве́там крутасве́тамі
М. крутасве́це крутасве́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

крутасве́т м., разг. пройдо́ха м. и ж., плут

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крутасве́т, ‑а, М ‑свеце, м.

Разм. Тое, што і круцель. Пра Яўстрата ў Ельнічах ніхто слова благога не скажа. І пра самога, і пра трох яго сыноў. Праўда, толькі пра трох, бо чацвёрты, самы меншы, Юзік — такі ж крутасвет, што проста дзіва, у каго ён і ўдаўся. Вітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)