круп’е́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. круп’е́ круп’е́
Р. круп’е́ круп’е́
Д. круп’е́ круп’е́
В. круп’е́ круп’е́
Т. круп’е́ круп’е́
М. круп’е́ круп’е́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

круп’е́ нескл., м. крупье́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

круп’е́, нескл., м.

Саўладальнік або служачы ігральнага дома, распарадчык гульні і банкоўшчык.

[Фр. croupier.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крупье́ круп’е́ нескл., м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)