кру́пно нареч.

1. бу́йна;

кру́пно писа́ть бу́йна піса́ць;

2. (сильно) мо́цна; (резко) рэ́зка, во́стра;

кру́пно повздо́рить мо́цна пасвары́цца;

кру́пно поговори́ть рэ́зка (во́стра) пагавары́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бу́йна нареч.

1. кру́пно;

б. піса́цькру́пно писа́ть;

2. бу́йно;

усё б. красава́ла — всё бу́йно цвело́; см. буйны́2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́стра нареч.

1. (оттачивать) о́стро;

2. (остроумно) остро́; (резко — ещё) кру́пно; (о речи — ещё) хлёстко;

в. ста́віць пыта́нне — остро́ ста́вить вопро́с;

в. ска́занао́стро ска́зано;

в. пагавары́ць — остро́ (кру́пно) поговори́ть;

в. ўспрыма́ць — остро́ воспринима́ть;

трыма́ць ву́ха в. — держа́ть у́хо востро́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Кру́пны ’буйны, грубы’ (ТС). Укр. крупний, рус. крупный ’тс’, балг. крупен, серб.-харв. кру́пан ’тс’, польск. krupny ’крупавы’, чэш. krupny ’тс’. З гэтага супастаўлення відаць, што пераход у значэнні ’крупавы’ > ’крупны, вялікі’ звязаны з супрацьпастаўленнем мукакрупа («крупная» мука, з нямолатымі зярнятамі). Параўн. балг. крупно (брашно) ’крупная (мука)’ (Трубачоў, Дополн., 2, 386). Гл. крупы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

крупне́е сравнит. ст.

1. нареч. буйне́й; мацне́й; больш рэ́зка, вастрэ́й; см. кру́пно;

2. прил. буйне́йшы; выда́тнейшы; бо́льшы; больш зна́чны; мацне́йшы; вастрэ́йшы; см. кру́пный 1—4;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)