кружля́ць

‘кружыць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кружля́ю кружля́ем
2-я ас. кружля́еш кружля́еце
3-я ас. кружля́е кружля́юць
Прошлы час
м. кружля́ў кружля́лі
ж. кружля́ла
н. кружля́ла
Загадны лад
2-я ас. кружля́й кружля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час кружля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Турніке́т ‘рухомая крыжавіна ў праходзе’ (ТСБМ). З рус. турнике́т ‘тс’, якое з франц. tourniquet ‘тс’ < tourniquer разм. ‘кружляць, хадзіць вакол’, ‘таптацца на месцы’, ‘круціцца’ (Арол, 4, 120).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)