Круго́віны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Круго́віны
Р. Круго́він
Круго́вінаў
Д. Круго́вінам
В. Круго́віны
Т. Круго́вінамі
М. Круго́вінах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

круго́віна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. круго́віна круго́віны
Р. круго́віны круго́він
Д. круго́віне круго́вінам
В. круго́віну круго́віны
Т. круго́вінай
круго́вінаю		 круго́вінамі
М. круго́віне круго́вінах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бурачко́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Падобны па колеру па бурак, лілова-чырвоны. Па шырокіх прагалках, што трапляліся на даўніх лесасеках, бурачковым аксамітам рассцілаліся круговіны дзікай канюшыны. Машара. — А вы што, прыезджы? — звярнулася другая, ніжэйшая, з рудаватымі валасамі і бурачковага колеру шчокамі, відаць, радая выпадку пазнаёміцца з маладым чалавекам. Сапрыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)