Кру́глая

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
ж.
Н. Кру́глая
Р. Кру́глай
Д. Кру́глай
В. Кру́глую
Т. Кру́глай
Кру́глаю
М. Кру́глай

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

баха́нка ж. буха́нка; (круглая) карава́й м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ярмо́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Маленькая мяккая круглая шапачка без аколышка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сірата́ м. и ж. сирота́;

◊ каза́нская (каза́нскі) с. — каза́нская (каза́нский) сирота́;

кру́глая (кру́глы) с. — кру́глая (кру́глый) сирота́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кру́глы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кру́глы кру́глая кру́глае кру́глыя
Р. кру́глага кру́глай
кру́глае		 кру́глага кру́глых
Д. кру́гламу кру́глай кру́гламу кру́глым
В. кру́глы (неадуш.)
кру́глага (адуш.)		 кру́глую кру́глае кру́глыя (неадуш.)
кру́глых (адуш.)
Т. кру́глым кру́глай
кру́глаю		 кру́глым кру́глымі
М. кру́глым кру́глай кру́глым кру́глых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пы́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Круглая пульхная булка.

Мядовыя пышкі.

|| прым. пы́шачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маге́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Круглая высокая мужчынская шапка з лямцу, якую раней насілі сяляне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

са́йка, -і, ДМ са́йцы, мн. -і, са́ек, ж.

Невялікая прадаўгаватая або круглая булка з пшанічнай мукі.

|| прым. са́ечны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

берэ́т, -а, М -рэ́це, мн. -ы, -аў, м.

Круглая мяккая шапачка без казырка.

Мужчынскі б.

|| памянш. берэ́цік, -а, мн. -і, -аў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кала́ч, ‑а, м.

Круглая булка пшанічнага белага хлеба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)