кро́ільны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кро́ільны кро́ільная кро́ільнае кро́ільныя
Р. кро́ільнага кро́ільнай
кро́ільнае		 кро́ільнага кро́ільных
Д. кро́ільнаму кро́ільнай кро́ільнаму кро́ільным
В. кро́ільны (неадуш.)
кро́ільнага (адуш.)		 кро́ільную кро́ільнае кро́ільныя (неадуш.)
кро́ільных (адуш.)
Т. кро́ільным кро́ільнай
кро́ільнаю		 кро́ільным кро́ільнымі
М. кро́ільным кро́ільнай кро́ільным кро́ільных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кро́ільны крои́льный;

к. стол — крои́льный стол

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кро́ільны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для кройкі. Кроільны стол.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кро́іць, кро́ю, кро́іш, кро́іць; кро́ены; незак., што.

1. Разразаць (матэрыю, футра і пад.) на кавалкі пэўнай велічыні, выразаць па мерцы часткі чаго-н.

К. сукно.

К. сукенку.

2. Адразаць часткі ад цэлага або разразаць на кавалкі чым-н. вострым.

К. хлеб.

К. лыка.

3. перан. Прыносіць каму-н. душэўны боль (разм.).

К. сэрца.

|| зак. вы́краіць, -краю, -краіш, -краіць; -краены (да 1 знач.) і скро́іць, скро́ю, скро́іш, скро́іць; скро́ены (да 1 знач.).

|| наз. кро́йка, -і, ДМ кро́йцы, ж. (да 1 і 2 знач.) і крой, -ю, м. (да 1 і 2 знач.).

Курсы кройкі і шыцця адзення.

|| прым. кро́ільны, -ая, -ае (спец.).

К. стол.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крои́льный кро́ільны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)