кро́хкі, -ая, -ае.

Які лёгка крышыцца, развальваецца на часткі; ломкі.

Крохкае пячэнне.

Крохкае дрэва.

|| наз. кро́хкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кро́хкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кро́хкі кро́хкая кро́хкае кро́хкія
Р. кро́хкага кро́хкай
кро́хкае		 кро́хкага кро́хкіх
Д. кро́хкаму кро́хкай кро́хкаму кро́хкім
В. кро́хкі (неадуш.)
кро́хкага (адуш.)		 кро́хкую кро́хкае кро́хкія (неадуш.)
кро́хкіх (адуш.)
Т. кро́хкім кро́хкай
кро́хкаю		 кро́хкім кро́хкімі
М. кро́хкім кро́хкай кро́хкім кро́хкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кро́хкі (ломкий, непрочный) хру́пкий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кро́хкі, ‑ая, ‑ае.

Які лёгка крышыцца, распадаецца на часткі; ломкі. Крохкі лёд. Крохкае дрэва. □ Вязалі снапы асцярожна: крохкая салома, калі моцна закручваць перавясла, ірвалася. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кро́хкі ’які лёгка крышыцца’ (ТСБМ, КЭС, лаг., Бяльк., Яруш., ТС, Сл. паўн.-зах., Шат., Нас.). Гл. крох і крошка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кво́ла-кро́хкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кво́ла-кро́хкі кво́ла-кро́хкая кво́ла-кро́хкае кво́ла-кро́хкія
Р. кво́ла-кро́хкага кво́ла-кро́хкай
кво́ла-кро́хкае		 кво́ла-кро́хкага кво́ла-кро́хкіх
Д. кво́ла-кро́хкаму кво́ла-кро́хкай кво́ла-кро́хкаму кво́ла-кро́хкім
В. кво́ла-кро́хкі (неадуш.)
кво́ла-кро́хкага (адуш.)		 кво́ла-кро́хкую кво́ла-кро́хкае кво́ла-кро́хкія (неадуш.)
кво́ла-кро́хкіх (адуш.)
Т. кво́ла-кро́хкім кво́ла-кро́хкай
кво́ла-кро́хкаю		 кво́ла-кро́хкім кво́ла-кро́хкімі
М. кво́ла-кро́хкім кво́ла-кро́хкай кво́ла-кро́хкім кво́ла-кро́хкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ло́мкий ло́мкі; (хрупкий) кро́хкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ві́смут, -у, М -муце, м.

Хімічны элемент — крохкі серабрыста-белы метал.

|| прым. ві́смутавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ло́мкі, -ая, -ае.

1. Які лёгка ломіцца, крохкі.

Л. лёд.

2. Няўстойлівы, пераменлівы (пра голас).

|| наз. ло́мкасць, -і, ж.

Л. голасу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шаро́ш¹, -рашу́, м.

Дробны, крохкі лёд у выглядзе кашападобнай масы, які ідзе перад ледаставам і ў час вясновага крыгаходу.

Ідзе ш. па рацэ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)