кро́павы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кро́павы кро́павая кро́павае кро́павыя
Р. кро́павага кро́павай
кро́павае		 кро́павага кро́павых
Д. кро́паваму кро́павай кро́паваму кро́павым
В. кро́павы (неадуш.)
кро́павага (адуш.)		 кро́павую кро́павае кро́павыя (неадуш.)
кро́павых (адуш.)
Т. кро́павым кро́павай
кро́паваю		 кро́павым кро́павымі
М. кро́павым кро́павай кро́павым кро́павых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кро́павы укро́пный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кро́павы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кропу; прыгатаваны з кропу. Кропавы пах. Кропавая прыправа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кроп, -у, м.

Аднагадовая агародная травяністая расліна сямейства парасонавых з вострым прыемным пахам; ужыв. як прыправа да ежы.

|| прым. кро́павы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

укро́пный кро́павы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)