кро́навы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кро́навы |
кро́навая |
кро́навае |
кро́навыя |
| Р. |
кро́навага |
кро́навай
кро́навае |
кро́навага |
кро́навых |
| Д. |
кро́наваму |
кро́навай |
кро́наваму |
кро́навым |
| В. |
кро́навы (неадуш.)
кро́навага (адуш.) |
кро́навую |
кро́навае |
кро́навыя (неадуш.)
кро́навых (адуш.) |
| Т. |
кро́навым |
кро́навай
кро́наваю |
кро́навым |
кро́навымі |
| М. |
кро́навым |
кро́навай |
кро́навым |
кро́навых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кро́навы кро́новый;
~вая фа́рба — кро́новая кра́ска
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кро́навы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да крону 1. Кронавая фарба.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кро́новый хим. кро́навы;
кро́новая кра́ска кро́навая фа́рба.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)