кро́ены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кро́ены кро́еная кро́енае кро́еныя
Р. кро́енага кро́енай
кро́енае		 кро́енага кро́еных
Д. кро́енаму кро́енай кро́енаму кро́еным
В. кро́ены (неадуш.)
кро́енага (адуш.)		 кро́еную кро́енае кро́еныя (неадуш.)
кро́еных (адуш.)
Т. кро́еным кро́енай
кро́енаю		 кро́еным кро́енымі
М. кро́еным кро́енай кро́еным кро́еных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кро́ены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кро́ены кро́еная кро́енае кро́еныя
Р. кро́енага кро́енай
кро́енае		 кро́енага кро́еных
Д. кро́енаму кро́енай кро́енаму кро́еным
В. кро́ены (неадуш.)
кро́енага (адуш.)		 кро́еную кро́енае кро́еныя (неадуш.)
кро́еных (адуш.)
Т. кро́еным кро́енай
кро́енаю		 кро́еным кро́енымі
М. кро́еным кро́енай кро́еным кро́еных

Кароткая форма: кро́ена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кро́ены

1. прич., порт. кро́енный;

2. прич. ре́занный, наре́занный;

1, 2 см. кро́іць 1, 2;

3. прил., спец. кроёный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кро́ены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад кроіць (у 1, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кро́енный прич. кро́ены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кро́ёный прил. кро́ены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дакро́іць, -кро́ю, -кро́іш, -кро́іць; -кро́ены; зак., што.

1. Закончыць кройку чаго-н.

Д. сукенку.

2. Адрэзаць дадатковую частку ад цэлага або парэзаць што-н. дадаткова на кавалкі.

Д. хлеб.

|| незак. дакро́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пла́станный

1. кро́ены, скрыля́ны;

2. пластава́ны;

3. патро́шаны; см. пласта́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пласто́ванный

1. пластава́ны;

2. кро́ены, скрыля́ны;

3. патро́шаны; см. пласта́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскро́іць, -кро́ю, -кро́іш, -кро́іць; -кро́ены; зак., што.

1. Кроячы, разрэзаць.

Р. матэрыял на касцюмы.

2. Парэзаць на часткі (пераважна пра хлеб).

3. Нанесці глыбокую сечаную рану, рассячы (разм.).

|| незак. раскро́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. раскро́йванне, -я, н. і раскро́й, -ю, м. (да 1 знач.).

|| прым. раскро́йны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)