кри́нка ж. глады́ш, -ша́ м., збан, род. збана́ м., гарла́ч, -ча́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кры́нка, см. кри́нка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарла́ч, -ча́ м. кувши́н, горла́ч, кри́нка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

глады́ш, -ша́ м. кри́нка ж.; кувши́н (без ручки)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

збан (род. збана́) м. кувши́н, жбан, кри́нка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Кры́нка ’гладыш’ (Мат. Маг., Ян., Мат. Гом.). Рус. кринка ’тс’, ст.-рус. крина ’мерка збожжа’, балг. крина ’тс’, серб.-харв. крина ’тс’, славен. krínja ’чан’, в.-луж. krina ’карыта’. Астатнія славянскія паралелі маюць памяншальную суфіксацыю. Развадоўскі (Wybór, 2, 174–175) аддзяляў слова са значэннем ’крыніца’ ад слова са значэннем ’пасудзіна’. Першае ён выводзіў са ст.-грэч. κρήνη ’крыніца’, другое — з невядомай нам таксама грэчаскай формы. Калі браць пад увагу значэнне ’драўлянае начынне’, то не выключана сувязь з лац. scrinium ’скрынка’ (Бернекер, 1, 617). Прыняць генетычную сувязь паміж славянскімі і лацінскай лексемамі нельга. Хутчэй тут старое лексічнае пранікненне.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)